DWANAŚCIORO PRZYKAZAŃ LOGOPEDYCZNYCH

Prof. Dr Leon Kaczmarek

1.  Narządy mowne dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiupłodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne  i chemiczne, zarówno sprzyjające jak i szkodliwe.

2. Mowa otoczenia winna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, trzeba koniecznie zaniechać sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego.

3. Dziecko winno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, przegięcie ciałka. Wnet jednak następują reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony.

4. Absolutnie nie wolno krępować dziecka w reagowaniu na aktywność otoczenia.

5. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mownych (rozszczep warg, dziąseł, podniebienia, zniekształcenia w układzie szczęk, uzębienia itp.) winno się z nim bezwzględnie pójść do lekarza specjalisty: ortodonty, chirurga...

6.  Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. Nie wolno zmuszać go do posługiwania się w okresie kształtowania się mowy ręką prawą, gdyż mogą wystąpić zaburzenia mowy.

7. Kiedy dziecko zaczyna samo coraz więcej mówić, nie wolno tej skłonności gasić, np. obojętnością lub cierpką uwagą, bo wówczas dziecko zamyka się w sobie, staje się nieufne, niemieje.

8. Nie należy hamować żywiołowego pędu do mowy, trzeba wykorzystać ogromny ładunek uczuciowy, jaki dziecko wkłada
w mowę.

9.  Należy pilnie baczyć, czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą.

10. Z chwilą zdobycia przez dziecko umiejętności mówienia zdaniami, nie wolno bezustannie przeszkadzać dziecku przez ciągłe poprawianie i zmuszanie go do poprawnego powtarzania, gdyż dziecko nabawi się kompleksu mniejszej wartości, straci zaufanie do otoczenia, przestanie mówić.

11. Dziecko 3-letnie monologuje, ale też chce rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pytań, a także przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, które pomagają dziecku w wysławianiu się, w umiejętności wyrażania myśli i uczuć.

12. Jeśli mimo wszystko nie udało się zapobiec powstaniu defektów mowy, nie wolno opuszczać rąk. Powstające coraz liczniejsze poradnie logopedyczne są w stanie pomóc dziecku, o ile rodzice i wychowawcy będą z nimi jak najściślej współpracować.